تاثیر افزودن لپتین و ویتامین ث به محیط ظرفیت پذیری اسپرم بر الگوی حرکتی اسپرم های اپیدیدیمی بز

مقدمه: مطالعات نشان داده اند که اتصال لپتین به گیرنده خود دراسپرم انسان و خوک منجر به فعال شدن مسیرهای بیوشیمیایی و در نتیجه ظرفیت پذیری اسپرم می شود. تولید بیش از حد گونه های فعال اکسیژن به عنوان مخرب در حرکت اسپرم و فرایندهای غشایی و یکپارچگی dna شناخته شده است.آسکوربیک اسید به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی قادر به توقف پراکسیداسیون چربی ها و حذف رادیکال های آزاد است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزودن لپتین و ویتامین ث به محیط ظرفیت پذیری اسپرم بر الگوی حرکتی اسپرم های اپیدیدیمی بز طراحی شد. روش کار: برای تهیه اسپرم اپیدیدیمی از 30 بیضه بز بالغ استفاده شد و آزمایش 6 بار تکرار گردید. اسپرم اپیدیدیمی در محیط ظرفیت پذیری اسپرم ( اسپرم تالپ) قرار گرفت و انکوبه گردید. پارامترهای حرکت با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیل کامپیوتری اسپرم در 10، 30، 60، 120، 240 دقیقه پس از انکوباسیون اسپرم در 37 درجه و 6 درصد دی اکسید کربن بررسی شد. 6 گروه برای آزمایش طراحی گردید. نتایج: قرار گرفتن اسپرم در معرض اسکوربیک اسید و دو دوز مختلف از لپتین موجب افزایش قابل توجهی در کل حرکت اسپرم و افزایش سرعت واقعی حرکت اسپرم در مسیر منحنی و سرعت حرکت واقعی اسپرم در مسیر مستقیم، سرعت خطی، متوسط زاویه چرخشی سر اسپرم در طول مسیر حرکت، دامنه حرکت جانبی سر اسپرم و فرکانسی که در آن سراسپرم مسیر میانگین حرکت را قطع می کند در مقایسه با گروه شاهد به ویژه تا 30 دقیقه برای لپتین و 30 تا 60 دقیقه برای آسکوربیک اسید است. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مکمل لپتین اثر قابل توجهی در الگوهای حرکت اسپرم داشت و بنابراین می تواند روند ظرفیت پذیری اسپرم را افزایش دهد و همچنین مصرف مکمل آسکوربیک اسید حرکت اسپرم را افزایش داده و پارامترهای حرکتی اسپرم اپیدیدیمی بز را بهبود بخشید.